بر اساس گزارشی که روز سه شنبه منتشر شد، بیش از یک سال پس از تعهد کشورها به پایان دادن به جنگل زدایی تا سال 2030، جهان همچنان به سرعت جنگل های استوایی خود را از دست می دهد.
نظرسنجی سالانه موسسه منابع جهانی، یک سازمان تحقیقاتی، نشان داد که جهان در سال 2022، 10.2 میلیون هکتار از جنگل های بارانی اولیه را از دست داد که 10 درصد افزایش نسبت به سال قبل را نشان می دهد. این اولین ارزیابی است که یک سال کامل از نوامبر 2021 را پوشش می دهد، زمانی که 145 کشور در نشست جهانی آب و هوا در گلاسکو متعهد شدند تا از دست دادن جنگل ها تا پایان این دهه جلوگیری کنند.
فرانسیس سیمور، یکی از همکاران ارشد برنامه جنگل این موسسه، گفت: «ما امیدوار بودیم تا کنون سیگنالی را در داده‌ها ببینیم که در حال دور زدن از دست دادن جنگل‌ها هستیم. ما هنوز آن سیگنال را نمی‌بینیم و در واقع در مسیر اشتباهی هستیم.»
این گزارش که با همکاری دانشگاه مریلند انجام شد، از بین رفتن درختان در مناطق استوایی به دلیل جنگل‌زدایی، آتش‌سوزی و دلایل دیگر را مستند کرد. تخریب سال گذشته منجر به انتشار 2.7 گیگاتن دی اکسید کربن شد، مقدار قابل توجهی که تقریباً معادل انتشار سالانه سوخت فسیلی هند است، کشوری با 1.4 میلیارد جمعیت.
جنگل‌زدایی در مناطق استوایی همچنین برخی از غنی‌ترین اکوسیستم‌های سیاره، زیستگاه‌های گیاهان و جانوران و تنظیم‌کننده الگوهای باران را برای چندین کشور تخریب می‌کند.
بر اساس تجزیه و تحلیل داده‌های موسسه منابع جهانی توسط Amazon Conservation، یک سازمان تحقیقاتی، جنگل‌های بارانی آمازون، بزرگترین جنگل‌های بارانی جهان، تقریباً در دو دهه است که با چنین تخریب عظیمی روبرو نشده است.
برزیل، کشوری که بیشترین بخش جنگل های بارانی استوایی را دارد، بالاترین نرخ جنگل زدایی در سطح جهان را داشت. بیش از 40 درصد از تلفات درختان در سراسر جهان را به خود اختصاص داده است و پس از آن جمهوری دموکراتیک کنگو و بولیوی قرار دارند.
بولیوی تعدادی از قابل توجه ترین اعداد گزارش را ارائه کرد. از دست دادن جنگل در آنجا 32 درصد در سال گذشته افزایش یافت که بالاترین نرخ ثبت شده برای آن کشور است. این یکی از معدود کشورهای جنگل های استوایی بود که تعهد گلاسکو را در مورد جنگل زدایی امضا نکرد.
Marlene Quintanilla، مدیر تحقیقات در Fundación Amigos de la Naturaleza، یک گروه غیرانتفاعی در بولیوی، گفت که یک محرک قدرتمند تخریب در این کشور یک سیاست دولتی بوده است که کشاورزان را تشویق می‌کند تا زمین‌های وسیع را پاکسازی کنند تا مالکیت زمین را تضمین کنند.
او گفت: «جنگل ایستاده به عنوان یک کارکرد اجتماعی یا اقتصادی دیده نمی شود.
به نظر می رسید که گسترش کشاورزی به جنگل های آفریقا آسیب می رساند. در غنا، کشوری که سال گذشته بیشترین بخش از جنگل های اولیه خود را از دست داد، پاکسازی در مقیاس کوچک برای تولید کاکائو منبع اصلی جنگل زدایی بود.
پاکسازی جنگل به شدت با کمبود فرصت های اقتصادی و زیرساخت های اساسی در منطقه حوضه رودخانه کنگو مرتبط است. به عنوان مثال، در جمهوری دموکراتیک کنگو، اکثر مردم به برق دسترسی ندارند، بنابراین جنگل منبع مهم هیزم و زغال چوب برای پخت و پز است.
تئودیل انکوینچوا، که در زمینه استراتژی و توسعه برای مؤسسه منابع جهانی در منطقه کنگو کار می کند، گفت که سیاست های محدود کردن آسیب های زیست محیطی به خودی خود کارساز نخواهد بود.
او گفت: «تا زمانی که اولویت‌های توسعه را در این اقدامات در آن کشورها ادغام نکنیم، نمی‌توانیم به جنگل‌زدایی بپردازیم».
یکی از معدود نقاط روشن در این گزارش مربوط به آسیای جنوب شرقی است، جایی که تلاش‌ها برای مهار جنگل‌زدایی در مالزی و اندونزی همچنان به نتایج خود ادامه می‌دهد. به نظر می رسد توقف قطع درختان، تلاش برای احیای زمین های ذغال سنگ نارس و تعهدات شرکتی برای حذف تامین کنندگان روغن نخل مرتبط با جنگل زدایی موثر باشد.
و نشانه هایی وجود دارد که مسیر جنگل زدایی جهانی ممکن است در آینده نزدیک برای بهتر شدن تغییر کند.
اتحادیه اروپا در این سال فشاری را در این راستا انجام داد و قانونی را تصویب کرد که واردات یک سری محصولات را که به جنگل زدایی در کشورهای گرمسیری کمک می کند ممنوع می کند. چین، بزرگترین واردکننده بسیاری از کالاهای کشاورزی در جهان، اخیرا متعهد شده است که جنگل‌زدایی غیرقانونی مرتبط با تجارت خود با برزیل را سرکوب کند.
به نظر می رسد برزیل نیز در حال تغییر مسیر است. لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، رئیس‌جمهور این کشور در ژانویه با وعده حفاظت از جنگل‌های بارانی آمازون به قدرت رسید و ارقام اولیه برای پنج ماه اول سال نشان می‌دهد که نرخ جنگل‌زدایی در آنجا از ژانویه 31 درصد کاهش یافته است. جنگل زدایی و جنایات زیست محیطی در زمان سلف او، ژایر بولسونارو، به شدت افزایش یافته بود.
تجزیه و تحلیل این گزارش بر مناطق استوایی متمرکز است زیرا از دست دادن جنگل ها در آنجا معمولاً دائمی تر است و معمولاً ناشی از فعالیت های انسانی است. جنگل های استوایی نیز نقش بیشتری در ذخیره کربن و حمایت از تنوع زیستی دارند. اما کاهش پوشش جهانی درختان فراتر از مناطق استوایی در سال گذشته 10 درصد کاهش یافت.
بر اساس این گزارش، این کاهش نتیجه مستقیم کاهش آتش‌سوزی‌های جنگلی در جنگل‌های شمالی روسیه بوده است. اما این می تواند تغییر کند. کانادا در مسیر ثبت بدترین فصل آتش سوزی در تاریخ خود قرار دارد.
ال نینو، یک الگوی آب و هوایی که معمولاً با آتش سوزی های بیشتر در مناطق استوایی همراه است، نیز به تازگی وارد شده است. این نگرانی وجود دارد که حتی اگر کشورها بتوانند جنگل زدایی را در این دوره مهار کنند، آتش سوزی های جنگلی می تواند برخی از تلاش های آنها را از بین ببرد.
راد تیلور، مدیر جهانی جنگل‌ها در موسسه منابع جهانی، گفت: «یک سال ال نینو یک آزمایش خواهد بود. “اما ما باید ببینیم.”
