اگر تیمی بخواهد کوارتربک معمولی خود را برجسته جلوه دهد، تنها کاری که باید انجام دهد این است که نور روز را از همتایان خود خارج کند.
کوپر راش از دالاس کابوی ها یک کوارتربک معمولی در بهترین حالت است که پنج فصل NFL خود را به عنوان یک پشتیبان به ندرت استفاده کرده است. با این حال، در این فصل، راش کابوی ها را به چهار پیروزی متوالی در تسکین داک پرسکات هدایت کرده است.
او تا حد زیادی این کار را انجام داده است زیرا کابوی ها از میکا پارسونز، دیمارکوس لارنس، دورنس آرمسترانگ و دانته فاولر جونیور عبور می کنند. 20 بار به مدت 128 یارد مدافعان حریف را اخراج کرده است و دفاع کابوی ها حریفان را تنها 14.4 امتیاز در هر بازی حفظ کرده است.
جیمی گاروپولو برای مدت طولانی رئیس انجمن کوارتربک معمولی بوده است که سانفرانسیسکو ۴۹رز او را به نفع تری لنس در فصل خارج از فصل دوست نداشت. گاروپولو 49ers را که اکنون با نتیجه 3-2 و در جایگاه اول NFC West قرار دارد، از زمانی که جایگزین لنس مصدوم شده است، به سه پیروزی بی طرفانه در چهار بازی رسانده است. و 142 ساک یاردی که حریفان را فقط 12.2 امتیاز در هر بازی نگه می دارد.
هرگز شکست نمی خورد: مدافعان بیشتر کارهای کثیف را انجام می دهند. کوارتربک ها توجه را جلب می کنند. راش و پرسکات، که قرار است به زودی از آسیب انگشت شست به دست پرتابش بازگردند، اکنون درگیر یک بحث و جدل نسبتاً ساختگی شده‌اند. برخی از طرفداران 49ers اکنون متقاعد شده اند که تلاش برای جایگزینی گاروپولو با لنس همیشه ایده بدی بوده است.
کوارتربک‌هایی مانند راش و گاروپولو اغلب به خاطر بازی‌هایی که در آنها حریفانشان مشغول یافتن راه‌هایی برای فرار بودند، «پیدا کردن راهی برای برنده شدن» شناخته می‌شوند.
البته درام کوارتربک مجموعه صنعتی ورزشی-رسانه‌ای را زمزمه می‌کند و «Bench Dak» تیتر یا عنوان پادکستی پرشورتر از «میکا پارسونز خوب است» است. با این حال، یک پویایی دیگر در کار است: یک دفاع عالی واقعاً باعث می‌شود کوارتربک بهتر به نظر برسد.
گاروپولو و راش که در حال حاضر در رتبه‌بندی پاسورها در رتبه‌های هفتم و دوازدهم و در رتبه‌بندی فوتبال خارجی‌ها برای ارزش بیش از میانگین بر اساس دفاع تعدیل‌شده در رتبه‌های چهارم و دهم قرار دارند، از یک تحریف آماری قدرتمند بهره می‌برند.
به طور متوسط، بازیکنان کوارتربک NFL 52 درصد از پاس‌های خود را هنگام عقب‌نشینی انجام می‌دهند، 30 درصد در هنگام پیشروی و 18 درصد باقیمانده با امتیاز مساوی، با اخراج‌ها در بین پاس‌ها به حساب می‌آیند. دلیل نابرابری باید واضح باشد: تیم‌ها بیشتر پاس می‌دهند و ریسک‌های بزرگ‌تری را در هنگام بازی کردن نسبت به زمانی که در حال پرستاری هستند، می‌پذیرند.
تمام این خطرات اضافی – در برابر دفاعی که می‌داند چه اتفاقی می‌افتد – به این معنی است که کوارتربک‌ها درصد کمتری از پاس‌های خود را انجام می‌دهند (63.0 درصد به 65.7)، میانگین یارد کمتری در هر تلاش (7.0 تا 7.7)، پرتاب‌ها با سرعت بالاتر (2.8 درصد) ) به 1.6) و با نرخ بالاتر (7.0 درصد تا 5.4) در هنگام عقب نشینی نسبت به پیشرو اخراج شوید.
به طور خلاصه برای خوانندگانی که چشمانشان با دیدن همه این اعشار خیره شده است: کوارتربک‌های معمولی احتمالاً به دلیل تاکتیک‌های مورد استفاده در بازی‌های مختلف، آماری در سطح Pro Bowl هنگام پیشروی ارائه می‌کنند و در هنگام عقب‌نشینی، آماری را ارائه می‌کنند. موقعیت ها
کوارتربک‌ها معمولاً هنگام عقب‌نشینی، پاس‌های بیشتری نسبت به پیشروی انجام می‌دهند. یک دفاع خسیس و خوشحال می‌تواند کار را برای یک کوارتربک معمولی آسان‌تر کند و به او مزیت بازی با لیدهایی را می‌دهد که در تولید آنها کم کاری انجام داده و باعث می‌شود بازی‌ها را با پاس‌های کارآمد و با درصد بالا تمام کند.
به عنوان مثال، پیروزی کابوی ها در برابر لس آنجلس رامز در هفته پنجم را در نظر بگیرید. آرمسترانگ اجباری به متیو استافورد داد که لورنس برای تاچ داون برگشت در درایو افتتاحیه، سپس یک پونت را برای ایجاد یک گل کوتاه از میدان کابوی مسدود کرد. کابوی ها 9-0 پیش افتادند، قبل از اینکه راش یک پاس تکی را انجام دهد و او در بیشتر مسیر با برتری 22-10 بازی کرد.
راش در این فصل تنها 26 پاس با کابوی ها پشت سر گذاشته است، 57 پاس در حالی که پیشتاز بود. این عملاً معکوس نسبت معمولی NFL است. زمانی که یک کوارتربک اکثر کوارترهای چهارم را با دست دادن سپری می‌کند، آسان است که چهار بازی را بدون توقف انجام دهد.
جدایی‌های گاروپولو آشکارتر است: او تنها 11 پاس با 49ها پشت سر گذاشته است، 85 پاس در حالی که پیشرو بود. دفاع 49ers یک مهار را برای یک تاچ داون برگرداند و بیکر میفیلد، کوارتربک کارولینا پانترز را مجبور کرد تا یکشنبه گذشته بر اثر رگ به رگ شدن مچ پا، از پیروزی 37-15 خود عبور کند. گاروپولو، که در این فصل فقط یک توپ پرتاب کرده است، می‌توانست بعدازظهر دیگری را برای توزیع میکرو پاس‌ها، تحویل دادن و تماشای آب شدن ساعت صرف کند.
عجله پاس بد یک تیم مزایای پنهان دیگری دارد که فراتر از مجموع اخراج است. کابوی ها 11 شروع نادرست لیگ برتر را از افراد خط دفاعی حریف به امید اینکه بتوانند در مقابل پارسونز و شرکتشان جهش کنند، و همچنین دو پنالتی زمینگیر عمدی که کارسون ونتز ناامیدانه از فرماندهان واشنگتن فوت کرد، برای جلوگیری از اخراج در هفته 4 فوت کرد.
دفاع 49ها حریفان را مجبور می‌کند تا 39.6 درصد از مالکیت خود را به سه وجه بروند، که بالاترین مجموع در لیگ به گفته Football Outsiders است، و برای حمله آنها مالکیت بیشتری را فراهم می‌کند.
فشار مداوم یک اثر گلوله برفی دارد: گونی‌ها و جابجایی‌ها حریف را مجبور می‌کنند از پشت بازی کند، به این معنی که آنها باید ریسک‌های بیشتری را انجام دهند، که منجر به اشتباهات بیشتر و کمبود روزافزون می‌شود. تحت شرایط مناسب، یک “مدیر بازی” پیروز به سختی عرق می کند.
خوشبختانه، کوارتربک ها همه اعتبار را دریافت نمی کنند. پارسونز در حال حاضر گزینه مورد علاقه زوج برای بردن جایزه بهترین بازیکن دفاعی سال است. بوسا یکی از شناخته شده ترین ستاره های لیگ است. پس از بازگشت پرسکات، راش به احتمال زیاد توسط همه فراموش خواهد شد، به جز معتادان درام اختصاصی، و گاروپولو مدت ها پیش شهرت خود را برای کمک به 49 ها با کمترین آسیب رساند.
اگر Cowboys و 49ers راه خود را به سمت پلی آف اخراج کنند، مدافعان آنها مطمئناً به حق خود خواهند رسید.
یک پاس عجله عالی حتی می تواند تیمی با یک کوارتربک معمولی را به پیروزی در سوپر بول سوق دهد. چه کسی می‌تواند تیم‌های افسانه‌ای را که توسط پاسداران معروفی مانند ترنت دیلفر، جو فلاکو، مارک رایپین، جیم مک ماهون یا، صادقانه بگوییم، الی منینگ هدایت می‌شوند، فراموش کند؟
صبر کنید، چرا وقتی قرار است دفاعیات آنها را ستایش کنیم، به این آسانی آن مدافعان را به یاد می آوریم؟
آه حتی زمانی که یک دفاع تیم خود را به قهرمانی می رساند، این مدافع است که به نوعی جایگاه خود را در تاریخ تضمین می کند.
