قهرمانی او خونریزی را کند کرد – اما برخی از بانک ها شکست خوردند، بسیاری از آنها برداشت را به حالت تعلیق درآوردند و امتیازات به جای پول به صدور گواهی های خانگی متوسل شدند. در حالی که هر بانک برای نجات خود ذخایر احتکار می کرد، بازار سهام 40 درصد سقوط کرد و کشور دچار رکود شدید شد.
نارسایی مورگان آشکار کرد که ایالات متحده، که قبلاً یک نیروگاه صنعتی بود، نمی‌توانست به خیرخواهی یک سرمایه‌گذار تکیه کند. دقیقاً به همین دلیل، نلسون آلدریچ، سناتور قدرتمند با روابط نزدیک با مورگان، در سال 1908 مأموریتی را به اروپا برای مطالعه عملکرد بانک‌های مرکزی انگلستان، فرانسه و آلمان رهبری کرد.
دو سال بعد، گروهی از بانکداران، از جمله یکی از شرکای ارشد مورگان، رئیس بانک ملی رقیب آن، و پل واربورگ، صلیبیون بانک مرکزی، در باشگاه انحصاری مورگان در جزیره جکیل، در سواحل جورجیا گرد هم آمدند. آنها با ملاقاتی مخفیانه، طرحی را ترسیم کردند که آمریکایی ها از زمان اندرو جکسون در برابر آن مقاومت کرده بودند – یک بانک مرکزی. فدرال رزرو سه سال بعد در سال 1913 متولد شد.
این هفته، جیمز مکینتاش، از وال استریت ژورنال، اظهار داشت: “نقص اساسی تامین مالی متمرکز این است که برای پایان دادن به مدیریت هرج و مرج بانک ها به بانک های مرکزی نیاز دارد…” این مانند این است که بگوییم نقص داشتن خانه این است که ممکن است شخص به آتش نشانی .
هر ابزار پولی نوعی اعتبار است و اعتبار همیشه شامل ریسک است. آقای. بانکمن-فرید این را کشف کرد. ناجی احتمالی او، یک صرافی رمزنگاری معروف به بایننس، 24 ساعت پس از اینکه به طور آزمایشی با نجات موافقت کرد، از این کار عقب نشینی کرد. روز جمعه، FTX اعلام ورشکستگی کرد. با این حال، اگر معامله نجات انجام می شد، بایننس می خواست تا سقف 8 میلیارد دلار ادعایی علیه FTX داشته باشد. چه کسی می توانست به نجات بایننس بیاید؟
نکته ذخایر مرکزی، چیزی که پل واربورگ و نلسون آلدریچ در سال 1913 در ذهن داشتند، این است که منابع ادغام شده کشور به طور غیرقابل اندازه گیری بیشتر از منابع هر غول منفرد است. آنها در مواقع ضروری، اقیانوسی از نقدینگی را برای رفع نوسانات اجتناب ناپذیر اعتبار فردی، منطقه ای و صنعت ارائه می دهند. آیا کسی که عقلش خوب است مایل است کشور را به ارزهای دیجیتال بسپارد – و فدرال رزرو ناقص را با امثال FTX و Binance معاوضه کند؟
