آیا پیت بوتیجیگ می تواند FAA را تعمیر کند؟

البته چنین انتقادی غیرواقعی است. در عوض باید بپرسیم که آیا خوشحالیم که شهردار پیت در حال انجام کار است تا همه چیز را درست کند. او هنوز در چرخش فدرال برتری نداشته است، اما ما باید به دنبال چیز دیگری نیز باشیم: آیا او از این فرصت برای پیشبرد برنامه اصلاحات متوقف شده استفاده خواهد کرد که برای کسی راز نیست و تنها به دلیل عدم سرمایه گذاری در سرمایه سیاسی فاقد تحرک است.

یکی از مدیران امریکن ایرلاینز بعد از ژانویه از دست داد: «خوشبختانه این یک رویداد یک روزه بود. 11 مشکل نرم افزاری که ترافیک هوایی را قطع کرد. در واقع، این یک رویداد 30 ساله بوده است، زمانی که ال گور، معاون رئیس‌جمهور، رهبر ابتکار «دولت بازآفرینی» دولت کلینتون، شجاعانه تلاش کرد و نتوانست کنترل ترافیک هوایی را از بوروکراسی فدرال و کنگره بشکه‌ای گوشت خوک حذف کند، آغاز شد. اربابان

تاکنون، بیش از 60 کشور جهان آقایی را گرفته اند. توصیه‌های گور در سال 1993، که کنترل ترافیک هوایی خود را به نهادهای خود تأمین مالی می‌دهند. اگر ایالات متحده همین کار را می کرد، ممکن بود یک سیستم ATC مربوط به دهه 1990، 2000، احتمالاً حتی در دهه 2010 به جای سیستم ATC در دهه 1980 داشته باشد.

فروشندگان ناتوان این فرآیند را شرکتی نامیده‌اند، اما این به معنای واگذاری کنترل‌کننده‌ها، رادارها و امکانات به یک سازمان غیرانتفاعی است که هزینه‌های مبتنی بر هزینه را از کاربران حریم هوایی کنترل‌شده کشور دریافت می‌کند. چنین ابزاری می تواند آزاد باشد که اوراق قرضه را به نام خود برای نصب فناوری قرن بیست و یکم در حالی که قرن بیست و یکم هنوز در حال پیشرفت است، عرضه کند.

با بهره‌گیری از پیشرفت‌های چندین دهه در رایانه‌ها، شبکه‌ها و ناوبری ماهواره‌ای، سرانجام عصر “پرواز رایگان” که مدت‌ها وعده داده بود، افتتاح شد. هواپیماها می توانند مسیرهای مستقیم تری را بین مبدا و مقصد پرواز کنند. فضای فشرده تر و دقیق تر به طور موثر ظرفیت فرودگاه را افزایش می دهد و تاخیرهای زمینی را کاهش می دهد.

حداقل، می توان از نوعی تصادف که با ایمن تر شدن حمل و نقل هوایی بزرگتر شده است جلوگیری کرد. سقوط Germanwings در سال 2015، ناپدید شدن خطوط هوایی مالزی در سال 2014، سقوط EgyptAir در سال 1999، سقوط SilkAir در سال 1997، سقوط Royal Air Maroc در سال 1994، حملات تروریستی 11 سپتامبر – همه ناشی از خلبانان انتحاری بود. یک خلبان انتحاری مظنون در سقوط شرق چین در مارس 2022 است. هنگامی که هواپیماهای کاملاً شبکه ای از زمین قابل کنترل شوند، چنین تراژدی هایی ممکن است هرگز تکرار نشوند.

امید اصلاحات ATC از دولت به دولت توسط مدافعان سرسختی مانند رابرت پول از بنیاد ریسون که به فکر تبدیل آمریکا به مکان بهتری هستند، زنده نگه داشته شده است. با این حال، یک تغییر چشمگیر در طول دهه‌ها، ناپدید شدن این ایده در صفحات چاپی کشور بوده است که هر چیزی در هر جایی از دولت را می‌توان برای بهتر شدن تغییر داد. شاید به دلیل ناامیدی اوباماکر یا جنگ عراق، بدبینی خاموش اکنون حاکم است – تنها چیزی که در واکنش به فروپاشی هوانوردی در روزهای اخیر به دست می آوریم، مقالات ارتجاعی در نیویورک تایمز است که خواستار لغو مقررات زدایی خطوط هوایی در سال 1978 هستند. اگر مشکل این است که تعداد زیادی از مردم بسیار ارزان پرواز می کنند.

که ما را به شهردار پیت می رساند. آیا او همان مواد ریاست جمهوری است که ما به دنبال آن هستیم؟

برنامه های غول پیکر دولت در کشور ما فراتر از اصلاح به نظر می رسد. آنها درآمدهای زیادی را مصرف می کنند در حالی که وظایف خود را ضعیف انجام می دهند. به نظر می رسد بهترین نمایندگان ما به تلاش برای محافظت از اقتصاد خصوصی در برابر جالوت بیش از حد رشد کرده اند، در حالی که بسیاری تلاش می کنند آن را بزرگ کنند یا به شکل دیگری نمایش های جانبی ایجاد کنند تا توجه را از عملکرد بد دولت منحرف کنند.

هر سنی چالش های خود را دارد. بدهی ما با بدهی فدرال، بدهی های بدون بودجه دولت رفاه، بوروکراسی گسترده و ناکارآمد سنجیده می شود. به اندازه کافی به پایین نگاه کنید و شاهد یک دولت شکست خورده در یک آمریکای شکست خورده باشید، مگر اینکه رهبری تحقق یابد که بتواند بحث ها، تصمیم گیری ها و اقدامات را بسیج کند تا کاری را که سازمان ها معمولاً انجام می دهند زمانی که نیاز به تغییر است انجام دهند، و این تغییر است. سیستم کنترل ترافیک هوایی ما، که به درستی توسط آقای. ده ها سال پیش گور به عنوان یک فرصت رسیده، به طور پیوسته رشد کرده است، بنابراین شکاف بین نحوه عملکرد آن و نحوه عملکرد آن در صورت وارد شدن به عصر AOL بسیار بزرگ است، بسیار کمتر به عصر پهنای باند.

من به‌عنوان یکی، گوش می‌دهم و تماشا می‌کنم تا ببینم آیا شهردار پیت فرصت را تشخیص می‌دهد، راهی برای استفاده از آن می‌بیند و آماده است تا با گفتن به آمریکایی‌ها خود را در معرض خطر قرار دهد، بله، می‌توان به تغییر نحوه تأمین مالی و مدیریت ما فکر کرد. سیستم کنترل ترافیک هوایی گلی

البته مطبوعات مشکل دارند. «شرکت‌سازی» «خصوصی‌سازی» نیست، اما فقط می‌دانید که 100 روزنامه‌نگار در خبرگزاری‌های بزرگ آنقدر از این کلمه می‌ترسند که در روزگار ال گور شلوار خود را خیس می‌کنند و اکنون شلوار خود را خیس می‌کنند.