قاچاق در ساحل خفه کردن تجارت غیرقانونی اسلحه

در این ویژگی، بخشی از مجموعه‌ای که مبارزه با قاچاق در ساحل را بررسی می‌کند، UN News بر تجارت غیرقانونی اسلحه تمرکز دارد که به درگیری و تروریسم دامن می‌زند.

در ساحل، محل زندگی 300 میلیون نفر، بازار خرید اسلحه است. شورش و راهزني منطقه را به ستوه آورده است که از جمله ريشه در تنش هاي بين اجتماعي بومي، درگيري بين کشاورزان و دامداران، گسترش افراط گرايي خشونت آميز مذهبي، و رقابت بر سر منابع کميابي مانند آب و زمين هاي قابل کشت در ميان شوک هاي شديد آب و هوايي دارد.

جیووانی بیها، افسر مسئول دفتر سازمان ملل متحد، «گروه‌های غیردولتی برای برتری بین خود می‌جنگند، دولت‌ها را به حاشیه می‌برند، و باعث بدبختی بی‌شمار میلیون‌ها نفری می‌شوند که مجبور شدند جوامع خود را ترک کنند تا به دنبال امنیت باشند». برای غرب آفریقا و ساحل (UNOWAS)، با ارائه گزارش دبیرکل درباره منطقه به شورای امنیت سازمان ملل گفت.

“ما تفنگ های بیشتری خریدیم”

در پس هرج و مرج و بدبختی، تجارت غیرقانونی اسلحه در حال رونق است.

به گفته دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد (UNODC)، بسیاری از مراکز خرید و فروش تسلیحات در مرزهای حاشیه ساحل یا مسیرهای حمل و نقل که در آنها فعالیت های مجرمانه متعددی صورت می گیرد. بازارهای غیرقانونی – که اغلب در شهرها و روستاها در امتداد کریدورهای استراتژیک پنهان شده بودند – با حضور مقامات مانعی نداشتند.

بر اساس گزارش اخیر دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل در مورد خرید و فروش سلاح گرم، همه گروه های درگیر در درگیری ها اکنون با سلاح گرم و مهمات سروکار دارند. همانطور که تعداد اعضای گروه چند برابر می شود، فرصت های تجاری برای قاچاقچیان نیز افزایش می یابد.

این گزارش موارد را با هدف درک بهتر پدیده و عوامل آن ردیابی می کند. بر اساس این گزارش، هنگامی که مقامات نیجریه از یک مظنون پرسیدند که گروه او باج 100000 دلاری را که برای آزادی دانش‌آموزانی که ربوده بودند، چگونه خرج کرده است، او گفت: «ما تفنگ‌های بیشتری خریدیم».

آبشار عواقب

مجموعه ای از پیامدها در دهه گذشته در سراسر منطقه سرازیر شد و کشورها را بی ثبات کرد و موجی از سلاح های قاچاق را به روستاها، شهرها و شهرها گسترش داد. در نیجریه، بوکوحرام منطقه تحت کنترل خود را گسترش داد و به کامرون، چاد و نیجر رفت.

در اول از قاچاق در ساحل ما مداخله 2011 ناتو در لیبی را به عنوان یک لحظه مهم توصیف کردیم. سربازان طوارگ که در ارتش لیبی خدمت می کردند، سلاح ها را غارت کردند و به مالی بازگشتند، جایی که یک سری شورش ها خلاء امنیتی خطرناک و پر هرج و مرج ایجاد کرد.

گروه‌های افراطی پایگاه‌های نظامی و پلیس مالی را تصرف کردند و انبوهی از سلاح‌های تازه را به زرادخانه‌های در حال گسترش خود اضافه کردند. منطقه مرزی لیپتاکو-گورما به میدان جنگ و مبادله ای برای تجارت غیرقانونی اسلحه در حال رشد تبدیل شد.

خشونت مزمن تا دسامبر 2022 هزاران نفر را کشته و بیش از دو میلیون نفر را آواره کرده است.

مار دیه که رهبری استراتژی یکپارچه سازمان ملل برای ساحل (UNISS) را بر عهده دارد، گفت در عین حال، درگیری های جاری در سودان باعث اختلالات بیشتر شده است.

او گفت: «سربازان تفنگ‌های خود را می‌فروشند تا غذا به دست آورند، و این به آتش سوخت می‌افزاید اخبار سازمان ملل. این بسیار جدی است و ما از همه بازیگران بین المللی می خواهیم حمایت خود را افزایش دهند.»

تروریسم طراحی شده آفریقایی

به گفته اداره اجرایی کمیته مبارزه با تروریسم شورای امنیت سازمان ملل متحد (CTED) در برابر این پس زمینه، تهدید همیشگی تروریسم قرار دارد.

CTED در گزارش خود گفت که در تلاش برای جلب توجه مخاطبان محلی، وابستگان دولت اسلامی (داعش) از سال 2017، تلاش کرده اند تا منابع و زبان ها را “آفریقایی” کنند و از ادبیات آفریقایی برای توجیه دیدگاه های گروه تروریستی استفاده کنند. داعش در آفریقا: روندها و تحولات کلیدی.

مقامات هشدار داده اند که در حال حاضر، حوضه دریاچه چاد و ساحل مرکزی به عنوان کانون ها و مراکز رشد تروریسم و ​​افراط گرایی خشونت آمیز ظاهر شده اند.

در پس زمینه، تجارت غیرقانونی اسلحه باعث تداوم هرج و مرج می شود. گزارش UNODC نشان داد که جریان تسلیحات غیرقانونی از لیبی از سال 2019 تا کنون گسترش یافته و شامل تفنگ های تهاجمی تازه ساخته شده است.

شرکای علیه جرم

آمادو فیلیپ دی آندرس، نماینده منطقه ای دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل در آفریقای غربی و مرکزی گفت که بازتاب این روند شوم، کشف و ضبط تسلیحات بین سال های 2017 تا 2021 به میزان 105 درصد افزایش یافته است و عملیات های گزنده همچنان ادامه دارد.

او گفت که تحقیقات مشترک و همکاری فرامرزی یک ترکیب برنده است. یکی از این عملیات در ماه دسامبر مسیر تامین سلاح گرم یک شبکه تروریستی را درهم شکست و مشارکت های جدیدی از جمله توافقنامه همکاری نظامی نیجر با بنین و بورکینافاسو در حال شکوفا شدن است.

برای مبارزه با تروریسم و ​​افراط گرایی خشونت آمیز، کشورهای مربوطه در منطقه ابتکار آکرا را در سال 2017 راه اندازی کردند، عملیات های مشترک را مستقر کردند، تلاش های اعتمادسازی را در مناطق کانونی آغاز کردند و خواستار عملیاتی کردن یک کارگروه مشترک چند ملیتی متشکل از 10000 سرباز شدند.

به نوبه خود، سازمان ملل متحد و کشورهای منطقه برای تقویت انعطاف پذیری جوامع مرزی و تسهیل بازگشت آوارگان تلاش می کنند. با حمایت از یک ماه عفو سالانه و ارائه کمک های فنی برای کنترل تسلیحات کوچک، یک کارگروه سازمان ملل متحد، با حمایت از یک ماه عفو سالانه، حرکت در پیشبرد ابتکار پیشگامانه اتحادیه آفریقا به نام Silence the Guns نیز در جریان است.

برای تقویت این موفقیت‌ها، UNODC توصیه کرد که کشورهای ساحل تلاش‌ها را برای جمع‌آوری داده‌ها در مورد تجارت سلاح گرم تقویت کنند تا درک بهتری از جریان‌های ملی و فراملی متوقف کنند.

مارتا آما آکیا پوبی، دستیار دبیرکل سازمان ملل در آفریقا گفت، اما حمایت سیاسی و عملیاتی شرکا برای ایجاد ثبات در منطقه ضروری است.

وی گفت: «پیشرفت قاطع در مبارزه با تروریسم، افراط گرایی خشونت آمیز، و جنایات سازمان یافته در ساحل باید به طور ناامیدکننده ای حاصل شود. بدون دستاوردهای قابل توجه، معکوس کردن مسیر امنیتی در ساحل و ادامه گسترش ناامنی به کشورهای ساحلی در غرب آفریقا دشوارتر خواهد شد.

“ما همه بورکینابی هستیم”

واکنش شدید تجارت غیرقانونی اسلحه در صحنه به شدت احساس می شود. در روستای بوله، بورکینافاسو، یک چشم انداز امنیتی شکننده در سال 2019 به طرز وحشتناکی از بین رفت، زمانی که درگیری شدید بین گروه های مسلح به شدت در امتداد مرز مالی بیش از 100000 نفر را به منطقه راند تا به دنبال امنیت باشند.

ساحلی‌هایی مانند رئیس دیامبندی مادیگا با هم کار کرده‌اند تا از هر چه بیشتر استقبال کنند.

او پس از دریافت جایزه آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، در سال 2021 برای میزبانی از بیش از 2500 نفر، گفت: “نگرانی من این بود که چگونه از آوارگان مراقبت کنم.”

او توضیح داد: مسئولیت با من است. هر کاری که بتوانم برای کمک به آنها انجام دهم، انجام خواهم داد. من برای کاری که این جامعه انجام داده خوشحالم. این نشان می دهد که ما همه بورکینا هستیم.»