نظر «فرانکنشتاین» را با فرانکشتاین های واقعی نکشید

واشنگتن – زمانی که دو هفته پیش تخته‌های خمپاره‌ام را برداشتم، مدرک من در ادبیات انگلیسی de trop بود. به جای استاد هنر، باید استاد الگوریتم می گرفتم.

وقتی سنگ را به بالای تپه هل می دادم و بر دان، میلتون، شکسپیر، دیکنز، جویس و مری شلی تسلط داشتم، متوجه نشدم که علوم انسانی از صخره افتاده است.

انگار بطری شراب فوق العاده ای که برای جشن گرفتن مدرکم ذخیره کردم، بوشونه بود.

نیویورکر یک ابیت منتشر کرد که در آن «پایان سرگرد انگلیسی» را اعلام کرد. یکی از استادان انگلیسی به ناتان هلر، نویسنده مجله 10000 کلمه ای، صریح گفت که «عصر آنگلوفیلیا به پایان رسیده است».

دپارتمان انگلیسی هاروارد کیف‌هایی با شعارهایی مانند «در حال حاضر در حال خواندن» توزیع کرد و شرط لازم برای داشتن مدرک زبان انگلیسی برای شعر را کنار گذاشت. اما دیگر برای چنین دلخراشی دیر شده بود. دانش‌آموزان در حال فرار به حوزه‌های داغ‌تر فناوری و علم بودند.

هلر نوشت: “تخصیص “Middlemarch” در آن آب و هوا مانند تلاش برای فرود یک هواپیمای 747 در یک فرودگاه کوچک روستایی بود.

هیئت امنای دانشگاه مریمونت در ویرجینیا در ماه فوریه به اتفاق آرا به حذف رشته هایی مانند انگلیسی، تاریخ، هنر، فلسفه و جامعه شناسی رأی دادند.

چگونه دانش‌آموزان می‌توانند روی رمان‌هایی که به آرامی از بین می‌روند تمرکز کنند، در حالی که در دنیای جنبشی تلفن‌هایشان ناپدید شده‌اند و توسط فیلم‌های حواس‌پرت و عکس‌های FOMO فیلتر شده فریفته شده‌اند؟ چرا باید در هرمنوتیک و معرفت شناسی غوطه ور شوند، در حالی که می توانند به سادگی توئیت ها و متون تند و تند رد و بدل کنند؟

در دنیایی که اختصار روح رسانه های اجتماعی است، چه فایده عملی می تواند از این همه مطالعه حجیم و پرمشغله داشته باشد؟ آیا شجاعت “Ulysses” به شما کمک می کند تا کرایه را همانطور که کدنویسی می تواند پرداخت کنید؟

ای کاش می توانستم نگرش درو لیختنبرگ را که تاریخ تئاتر در دانشگاه های کاتولیک و ییل تدریس کرده است، اتخاذ کنم. او گفت: «باید بازگشت هنر و علوم انسانی به افراد عجیب و غریب غیرمتعارف را تحسین کنیم. “این به عنوان چیزی شروع شد که هیچ فرصت شغلی یا پولی برای آن وجود نداشت، و سپس باز خواهد گشت. مانند حلقه گرترود استاین در عصر جاز. یا مانند بودلر، رمبو و شاعران سمبولیست در fin de siècle.”

به اندازه کافی عجیب، علوم انسانی درست در لحظه ای که ما هرگز بیش از این به آنها نیاز نداشته ایم دچار تزلزل می شوند.

با شروع تسلط هوش مصنوعی بر جهان، آمریکایی ها شروع به مبارزه با مسائل عظیم و خطرناک در مورد فناوری کرده اند. و ما می‌توانیم از ارتشی از رشته‌های متفکر انگلیسی برای کمک به حل آن استفاده کنیم.

لئون ویزلتیه، سردبیر مجله لیبرتیس، یک مجله انسان‌گرا، گفت: «هیچ زمانی در تاریخ ما وجود ندارد که علوم انسانی، فلسفه، اخلاق و هنر به اندازه این دوران پیروزی فناوری ضروری باشد. زیرا اگر می‌خواهیم خوب و بد را در همه نوآوری‌های تکنولوژیکی کشف کنیم، باید بتوانیم به‌صورت غیرتکنولوژیکی فکر کنیم. با توجه به پرستش وسوسه‌انگیز جامعه از فناوری، آیا ما به مهندسان و سرمایه‌داران اعتماد می‌کنیم تا به ما بگویند درست و غلط چیست؟

فقط علوم انسانی نیست که گذرا است. این خود انسانیت است.

ما در رحمت اربابان ابری هستیم که از منابع خود بالایی برخوردارند، که خود را خدایان خلق کننده زندگی تصور می کنند. علیرغم برخی صحبت های جدی در مورد مقررات، آنها هیچ علاقه ای به نصب سوئیچ kill ندارند. هوش مصنوعی نوزاد آنهاست که به سمت سال‌های سرکش نوجوانی می‌رود.

آیا واقعاً این لحظه ای است که بخش های روشن می توانند «فرانکنشتاین» و «بهشت گمشده» را منسوخ کنند؟

ایلان ماسک گفت که دوستی او با لری پیج، یکی از بنیانگذاران گوگل، زمانی که ماسک در مورد خطرات هوش مصنوعی مطرح کرد و پیج او را به گونه‌گرا بودن و طرفدار انسان‌ها متهم کرد، شکست خورد.

هوش مصنوعی می تواند شگفت انگیز باشد. به تازگی آنتی بیوتیکی را کشف کرده است که یک ابر میکروب کشنده را می کشد. اما ممکن است در نهایت ما را به عنوان سوپر باگ نیز ببیند.

ما نمی توانیم با هوش مصنوعی کنار بیاییم مگر اینکه هوش غیر مصنوعی را که در حال حاضر داریم پرورش دهیم و آموزش دهیم.

فقط علوم انسانی و انسانیت نیست که گونه های در معرض خطر انقراض هستند. انسان دوستی ما چروک شده است. همان طور که اسکار وایلد شکار روباه را توصیف می کند، دوئل های جمهوری خواه، ترامپ و ران دیسانتیس، بد و بی رحم هستند، «ناگفتنی در تعقیب کامل غیرقابل خوردن».

جمهوری خواهان خود را وقف جنگ علیه ویژگی هایی کرده اند که زمانی مورد توجه بسیاری از آمریکایی ها بود. اصول برتر – کرامت، متانت، صبر، احترام، بردباری، خوبی، همدردی و همدلی – تحت الشعاع قرار می گیرند.

بدون علوم انسانی، انسانیت و انسانیت، ما جامعه را با خرد آغشته نخواهیم کرد، فقط کتابچه راهنمای مالک را ایجاد می کنیم. این یک floccinaucinihilipilification خواهد بود.